Hefir hon haft langan vanmátt,
ok þat var krom míkil;
fékk hon enga nótt svefn ok var
sem hamstoli væri.
Ristnar hafa verit rúnar, ok er sá einn bóndason
heðan skammt í brott, er þat gerði,
ok er siðan míklu
verr en aðr.
Egill reist rúnar ok lagði undir hoegendit
Í hvíluna, þar er hon hvildi;
henni þotti sem hon vaknaði or svefni ok sagði
at hon var þá heil.
Skalat maðr rúnar rista,
nema raða vel kunni,
þat verðr margum manni,
es of myrkvan staaf villisk;
sák á telgðu talkni
tíu launstafi ristna,
pat hefr lauka lindi
langs ofrtrega fengit.